dinsdag 24 september 2013

Zonder dollen

Niet gezien niet gehoord, waarom voel ik me zo vaak zo?..... Nee ik ben niet zielig, maar voel me vaak overcompleet. Hoe het komt echt geen idee. Ik weet wel dat dit gevoel van lang geleden stamt, misschien wel al sinds mijn 12e. Dus al sinds ik tiener was zeker al.
Wat is er aan de hand? Ik vermoed dat ik me lange tijd heel erg heb aangepast aan anderen en dat het een soort van conditionering is geworden! Helaas. Want dat zou betekenen dat het een tijd zal gaan duren om dit te veranderen. Ik heb lang voor anderen gezorgd -insiders weten waar het hier om gaat- en me ook in anderen verplaatst. Maar waar sta ik zelf nu, welke kant ga ik op en vooral WAAROM?

Ondertussen luister ik naar prettige muziek. Ja......ik maak het wel gezellig voor mezelf. Dat heb ik verdiend, net zoals iedereen dat verdient. Maar waar komt dan toch dat regelmatig terugkerende gevoel vandaan dat 'ik wel weer straf zal krijgen omdat ik niet goed gedaan heb'? Ik heb zeg maar heel vaak het gevoel dat ik gefaald heb. Ik kan -voorspelbaar- ook niet zo goed tegen kritiek maar krijg heel erg graag complimentjes. Over van alles, als het maar positief is.

A messager to you van The Specials.......leuk maar helaas duurt het maar kort. Als bescherming naar 'de wereld' of moet ik zeggen De Maatschappij vlucht ik vaak in het verleden, muziek, schilderen of de natuur. En dan VLIEGT de tijd, dat is dan wel een voordeel. Ik hoef dan even niks, alleen maar er zijn en genieten.
Zeg nu niet, dat klinkt wel heel erg simpel, ik heb het regelmatig nodig, escape. En niet persoonlijk bedoeld, maar dan wil ik soms ook even niemand zien, niemand tegenkomen. En al helemaal niet met iemand praten en naar iemand zijn of haar op dat moment voor mij onzinnige verhalen luisteren. Ja even egoistisch. Nodig om de dagelijkse sleur te overleven. No nonsense nu even.....

Dire Straits, Water of Love. Wat een prachtige gitaar toch!

 

woensdag 11 september 2013

moed en vertrouwen versus zorgen en gepieker

Hardop denken.

De titel zegt het eigenlijk al helemaal. Gisterochtend nog begon ik de dag vol goede moed! Maar ja, de dag bleek al snel weer heel anders te gaan lopen dan ik had verwacht. Om vervolgens te merken dat ik daar dus helemaal niet zo goed tegen kan...... het is een hele waslijst van dingen die ik nu niet allemaal op ga noemen. Maar om het samen te vatten, wenste ik al mijn naasten in gedachten goede moed toe, om er dus achter te komen dat nog 2 uur daarna bij mij zelf de moed me in de schoenen gezonken was!

Heeft het te maken met het naderend afscheid van de zomer? Ik die zo graag buiten loop en fiets, die dat de komende tijd een stuk minder zal kunnen gaan doen? Of al een jaar moeite om aan te werk te komen, met een website die nog moet worden afgemaakt, een boek dat moet worden geschreven, mijn blogs gebundeld?
Mogelijk is het dat ik de lat voor mezelf wat te hoog heb gelegd. Daardoor krijg je dan weer gepieker. Ik zal moeten leren omgaan met tegenslag. Die is er nu eenmaal regelmatig. Blij zijn met wat ik heb, hoe bescheiden dat ook mag zijn. Een klein huisje, een (kapotte) auto voor de deur, kinderen, een relatie.

Ik zit er een beetje mee dat ik meen meerdere talenten te hebben maar dat ze niet uit de verf komen. Daarbij merk ik ook dat ik toch ook wel hard mensen nodig heb die me regelmatig stimuleren bij mijn aktiviteiten! Dat ben ik blijkbaar toch ooit flink tekort gekomen. Van mij denkt men altijd 'dat ik het wel even doe' en dat 'ik het meteen ook wel door heb hoe dat moet'; dat soort zaken loop ik regelmatig tegenaan. Maar niets is minder waar jongens! Ik zoek naar een kader, een ritme, een systeem.

Kijk, discipline kan ik wel opbrengen. Discipline voor vroeg opstaan, hard werken, iets afmaken, controleren, analyseren. Graag zelfs, zou ik willen zeggen. Maar wanneer krijg ik de kans eens om dat te laten zien? Let wel, het moet wel iets zijn dat mij me past. En dat kunnen meerdere dingen zijn. Maar zo thuis zitten zoals op dit moment zonder te weten wat er komen gaat, is werkelijk killing. Ik zou het heel knap vinden van mezelf als ik hier niet depressief van ga raken....

maandag 2 september 2013

Trefwoord nazomer en tevredenheid

Vaak ben ik best wel ontevreden geweest. Dat gevoel heb ik dus de laatste tijd bijna nooit meer. Ik voel me blij, ben snel tevreden met kleine dingen en niet meer zo snel teleurgesteld. Hoe anders was dat nog vorig jaar.... Nu, met wel wat weemoed om snel afscheid te moeten gaan nemen, moet ik toch zeggen dat ik tot nu toe al erg van de zomer genoten heb en veel nieuwe dingen in mijn leven heb gekregen!

Zelfs kan ik op dit moment uitkijken naar de herfst. De winter zie ik wat meer tegenop, maar ook daar gaan we wat leuks maken. Want daarna volgt steevast weer mijn favoriete seizoen, als het goed is.... Heb nog zoveel dingen die ik wil doen, zit boordevol met plannen. Daarnaast voel ik me geliefd, en sinds vrij korte tijd ook enigszins getalenteerd. Wat wil je nog meer, zou je zeggen toch?

De zon. Geeft me zoveel energie, heeft me dit jaar laten zien hoe bijzonder ik ben, hoeveel ik kan en wil. Vooral ook daarnaast heb ik gezien dat een aantal mensen mij erg waarderen. Maar dan ook echt. In die zin dat ze moeite voor me blijken te willen doen. Ik hoef geen geld, geen topbaan, geen verre vakantie. Ja, ook weer wel. Maar als dat er op dit moment (nog) niet in zit, kan ik er vrede mee hebben. Ja, die baan wil ik dus wel, daar ben ik druk mee bezig.
Maar ik vertrouw er op dat ik die baan pas krijg als ik er echt helemaal klaar voor ben, en geen tel eerder!

Iets of iemand heeft besloten dat ik tijd voor mezelf nodig had. Zo is gebleken dus. Ik sta er eigenlijk een beetje versteld van, hoe makkelijk de dingen soms kunnen gaan. Ik heb de teugels een beetje laten vieren, en daar komt dus heel veel uit. Dat valt me helemaal niet tegen.
Maar nog het meest tevreden ben ik over het feit dat ik nu dus echt blij met mezelf kan zijn. En nee, niet alleen als ik hard gewerkt heb. Ook als ik lui ben, ook als ik even helemaal niks doe en lekker lui ben. Misschien juist dan wel, want dan komt meestal de inspiratie voor van alles naar boven borrelen......

In verticale stand schijnt zelfs je ruimtelijk inzicht beter te zijn, nou is dat even handig om te weten zeg!!! ;-)