Maar ik kijk wel gewoon wat er uit komt rollen.
Nee, ik heb geen zin in goede voornemens. Wel wil ik kijken naar wat er mis ging in 2012 en wat ik dus anders zou willen doen. Een analyse, als het ware. Ik moet wat verstandiger worden van mezelf, me niet meer zo laten meeslepen door emoties. Daar heb ik nogal vaak last van namelijk.....
En oh wat zou ik dat graag willen voorkomen, maar ik zou niet weten hoe.
Wat ik het liefst zou willen is een ideale wereld, met om te beginnen een ideaal huis. Een ideale partner en natuurlijk een ideaal kind. Nu heb ik er van dat laatste al drie, maar nog maar 1 die nog 'echt' thuis woont. Een ideaal huisdier heb ik overigens al, een kat.
Ik heb al wel bedacht dat een ideale wereld al een stukje dichterbij zou komen als ik er wat minder van zou verwachten. Maar dat huis van mij kan wel echt beter, ik woon nu al 14 jaar zelfs denk ik, en het is echt veel te klein geworden. Dat was het al die tijd al, maar nu begint het echt storend te worden! We zijn er uit gegroeid.
Verder heb ik ook besloten dat ik tijd en ruimte wil om te leven. En dit zal ik afdwingen als ik het niet krijg. Ik heb mijn tijd en vooral mijn ruimte nodig; ik wil niet onder druk gezet worden. Zeker wil ik ook graag een persoon naast me maar juist diegene moet me niet onder druk zetten en in een soort keuslijf willen persen.
Zo ben ik iemand die er graag op uit gaat en dat wil ik ook blijven doen; desnoods alleen als er niemand met me wil!
Als ik het voor mezelf samenvat, zijn er dus heel veel dingen die ik niet wil en maar een paar die ik wel wil, maar dan ook echt heel graag....Dus er zit een duidelijke lijn in.
Wat ik vooral ook niet meer wil, is teveel van anderen verwachten. Ik denk te snel dat mensen mij net zo aardig vinden als ik hen, en zo werkt het helaas niet. Bovendien is niet iedereen oprecht in andere mensen geinteresseerd. Hard, maar waar. Ik ben niet verbitterd, dat niet. Wakker worden moet ik eindelijk eens een keertje. We leven niet in utopia, ik zou toch eens volwassen moeten worden na 47 jaar misschien?
Maar verwacht daarbij niet van mij dat ik mijn dolle en gekke buien kwijt raak. Dat nooit......want dan zou ik mezelf zijn kwijtgeraakt. Never.
Nee, ik heb geen zin in goede voornemens. Wel wil ik kijken naar wat er mis ging in 2012 en wat ik dus anders zou willen doen. Een analyse, als het ware. Ik moet wat verstandiger worden van mezelf, me niet meer zo laten meeslepen door emoties. Daar heb ik nogal vaak last van namelijk.....
En oh wat zou ik dat graag willen voorkomen, maar ik zou niet weten hoe.
Wat ik het liefst zou willen is een ideale wereld, met om te beginnen een ideaal huis. Een ideale partner en natuurlijk een ideaal kind. Nu heb ik er van dat laatste al drie, maar nog maar 1 die nog 'echt' thuis woont. Een ideaal huisdier heb ik overigens al, een kat.
Ik heb al wel bedacht dat een ideale wereld al een stukje dichterbij zou komen als ik er wat minder van zou verwachten. Maar dat huis van mij kan wel echt beter, ik woon nu al 14 jaar zelfs denk ik, en het is echt veel te klein geworden. Dat was het al die tijd al, maar nu begint het echt storend te worden! We zijn er uit gegroeid.
Verder heb ik ook besloten dat ik tijd en ruimte wil om te leven. En dit zal ik afdwingen als ik het niet krijg. Ik heb mijn tijd en vooral mijn ruimte nodig; ik wil niet onder druk gezet worden. Zeker wil ik ook graag een persoon naast me maar juist diegene moet me niet onder druk zetten en in een soort keuslijf willen persen.
Zo ben ik iemand die er graag op uit gaat en dat wil ik ook blijven doen; desnoods alleen als er niemand met me wil!
Als ik het voor mezelf samenvat, zijn er dus heel veel dingen die ik niet wil en maar een paar die ik wel wil, maar dan ook echt heel graag....Dus er zit een duidelijke lijn in.
Wat ik vooral ook niet meer wil, is teveel van anderen verwachten. Ik denk te snel dat mensen mij net zo aardig vinden als ik hen, en zo werkt het helaas niet. Bovendien is niet iedereen oprecht in andere mensen geinteresseerd. Hard, maar waar. Ik ben niet verbitterd, dat niet. Wakker worden moet ik eindelijk eens een keertje. We leven niet in utopia, ik zou toch eens volwassen moeten worden na 47 jaar misschien?
Maar verwacht daarbij niet van mij dat ik mijn dolle en gekke buien kwijt raak. Dat nooit......want dan zou ik mezelf zijn kwijtgeraakt. Never.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten