indigo, indigo, wat moet je ermee?....

.....als ik ga brainstormen over dit onderwerp, komt als een van de eerste dingen in mij op:
authentiek. Als je indigo bent, of dit stempel krijgt, wil je authentiek zijn. Sterker nog, dat ben je.
Ik moet er wel meteen bij vermelden, dat het niet iets leuks is, zoals een traktatie of kado, nee, eerder is het vaak lastig lijkt me. Lastig is het omdat je door de dingen heen kijkt, alsfo ze naakt zijn. De franje wegdenken, he tuiterlijk vertoon. Ik moet wel zeggen, dat ik echt lange tijd heb gedacht dat iedereen 'zo' was. Maar helaas, is de wereld zeer verdeeld.

Niet alleen is de wereld verdeeld, maar er zijn ook veel indigo-mensen die er niks van willen weten. En die verstopppen zich misschien bijvoorbeeld in wat voor verslaving dan ook. Mind you, ik heb een hekel aan labels, dus ook aan het label van indigo, hsp, adhd, autisme, en noem nog maar even op....
Maar ja, blijkbaar moet alles een naam hebben tegenwoordig. Indigo staat voor een hele diepe kleur blauw, mengeling van violet en paars. die sommigen ook kunnen waarnemen in het aura; deze kleur is verbonden met het derde oog. Je hoeft deze mensen niks op te dringen, en vooral kunnen ze niks met autoriteit zonder dat duidelijk is waarom. Ze hebben een sterke eigen wil, zijn enorm intuitief, nemen heel veel waar en zijn heel gevoelig voor impulsen uit de omgeving. Er wordt gezegd dat ze zelf precies weten wat hun missie is in het leven....

Maar, waarom ik hierover begin is omdat ik jaren geleden eens naar een alternatieve beurs ging in Bergen op Zoom met mijn jongste zoon. Toen kwam er een mevrouw naar me toe die zei: uw kind is indigo, wist u dat? Vraagtekens bij mij............Wat zei ze nou, en vooral, wat bedoelde ze daarmee? Maar toch een boek gekocht waar ik weinig mee kon. Pas later bedacht ik dat mijn kind al wel hele diepgaande vragen aan me stelde toen hij 4 jaar was op misschien zelfs nog jonger.......Was ik zo geweest als kind? Ik die als kind zo in de pas moest lopen (zo'n herinnering heb ik) en vooral mooi en netjes moest zijn. Wat ik dus juist niet wilde! Sterker nog, ik dacht vaak: waarom ben ik geen jongen, dan kon ik  lekker gaan voetballen en ravotten...... (ja, gelukkig zat ik wel op sport).

Tja, dat gevoel heb ik nu nog steeds. Nu dus 47 jaar (zo voel ik me echt niet haha!) kan ik nog steeds niet of moeilijk conformeren. Geloof me, het is geen onwil, het is gewoon niet kunnen. De andere dimensies, het metafysische interesseert me 9 van de 10 keer meer dan al het andere. Want het andere is namelijk maar als een schaduw van het 'echte'. Dus note voor wie dit nog niet besefte!
En.......angst is een slechte raadgever; angst is een van de zaken die bij het ego horen, dus daar gaan we niet meer naar luisteren voortaan, ok?
Als iemand vindt dat ik van de hak op de tak spring, is dat omdat ik neerkalk wat er in me opkomt tijdens het schrijven. Dus. Wie er wat mee kan, kan er wat mee. Maar daarom schrijf ik dit niet. Ik schrijf nu gewoon hoe ik het ervaar.. And that's all that matters.

http://www.youtube.com/watch?v=Tj75Arhq5ho/ NOTHING ELSE MATTERS  door Metallica.