Vandaag, 13 november.
Je kunt er niet veel aan doen......hoe je wordt opgevoed door je ouders en wat je daarnaast meemaakt in je jeugd. Het overkomt je gewoon. Je hebt het niet zelf uitgekozen. (of wel? maar dan niet op een bewust niveau)
We gaan er vanuit, dat je een onbeschreven blad bent als kind. Dus als je bijvoorbeeld door je ouders heel beperkend wordt opgevoed in welke zin dan ook, ga je dat navolgen. Of, en dat kan ook een tijd later pas zijn, je wordt lekker tegendraads en doet het tegenovergestelde van wat zij tegen je hebben gezegd.
Natuurlijk zal dat laatste voelen als 'ah wat een opluchting, lekker, ik ben er los van'...... maar niets is minder waar. Daarmee is het allemaal nog niet verwerkt. Dat komt daarna pas.
Als je bijvoorbeeld heel beschermd bent grootgebracht, is de kans groot dat je ook zo gaat handelen later in je relaties en naar je kinderen toe. Ik kan je wel vertellen dat dat overdreven beschermende heel benauwend kan werken. Claustrofobisch zou je ervan worden. Of dat je je denkt te hebben losgeweekt van je opvoeding en dan toch iemand tegen komt die ook weer zo beschermend wil zijn. Dit hoeft namelijk niet altijd te blijken aan het begin van een relatie.
Tuurlijk zullen we altijd blijven houden op hoe onze ouders ons hebben opgevoed, maar over 1 ding ben ik wel erg blij, namelijk dat we overal heen moesten. Nu heb ik het niet alleen over vakantie, maar ook over musea, concerten, ballet en het bos en het strand. En ik heb ervan genoten. Dat neemt niemand me meer af. Mede hierdoor heb ik namelijk ook een brede interesse ontwikkeld.
Verde ben ik er wel van overtuigd dat de kans heel groot is dat kinderen die echt heel weinig mogen van hun ouders, later echt ontzettend uit de band zullen gaan springen. Hou dan je hart maar vast als ze dat gaan doen. Maar daar vraag je dan ook gewoon om. Laat ze dingen ontdekken, laat ze leven, laat ze hun eigen fouten maken. Ook al doet dat soms pijn, het hoort allemaal bij het leren loslaten dat je keer op keer opnieuw zult moeten doen!
Inspiratie voor dit stukje is onder meer de lezing door Arthur Japin, waar ik gisteren bij was. Een gedeelte van de lezing ging over zijn jeugd, die niet zo makkelijk was. Een gevoelig mens die openhartig over zijn gevoeligheid durft te praten. Dat vind ik echt heel moedig! En ja, ik heb zijn laatste boek, gesigneerd en wel. Graag wil ik dit delen.
Mam, het was erg interessant! Pap, gefeliciteerd en nog een fijne dag en groetjes van Arthur. Liefs.
Je kunt er niet veel aan doen......hoe je wordt opgevoed door je ouders en wat je daarnaast meemaakt in je jeugd. Het overkomt je gewoon. Je hebt het niet zelf uitgekozen. (of wel? maar dan niet op een bewust niveau)
We gaan er vanuit, dat je een onbeschreven blad bent als kind. Dus als je bijvoorbeeld door je ouders heel beperkend wordt opgevoed in welke zin dan ook, ga je dat navolgen. Of, en dat kan ook een tijd later pas zijn, je wordt lekker tegendraads en doet het tegenovergestelde van wat zij tegen je hebben gezegd.
Natuurlijk zal dat laatste voelen als 'ah wat een opluchting, lekker, ik ben er los van'...... maar niets is minder waar. Daarmee is het allemaal nog niet verwerkt. Dat komt daarna pas.
Als je bijvoorbeeld heel beschermd bent grootgebracht, is de kans groot dat je ook zo gaat handelen later in je relaties en naar je kinderen toe. Ik kan je wel vertellen dat dat overdreven beschermende heel benauwend kan werken. Claustrofobisch zou je ervan worden. Of dat je je denkt te hebben losgeweekt van je opvoeding en dan toch iemand tegen komt die ook weer zo beschermend wil zijn. Dit hoeft namelijk niet altijd te blijken aan het begin van een relatie.
Tuurlijk zullen we altijd blijven houden op hoe onze ouders ons hebben opgevoed, maar over 1 ding ben ik wel erg blij, namelijk dat we overal heen moesten. Nu heb ik het niet alleen over vakantie, maar ook over musea, concerten, ballet en het bos en het strand. En ik heb ervan genoten. Dat neemt niemand me meer af. Mede hierdoor heb ik namelijk ook een brede interesse ontwikkeld.
Verde ben ik er wel van overtuigd dat de kans heel groot is dat kinderen die echt heel weinig mogen van hun ouders, later echt ontzettend uit de band zullen gaan springen. Hou dan je hart maar vast als ze dat gaan doen. Maar daar vraag je dan ook gewoon om. Laat ze dingen ontdekken, laat ze leven, laat ze hun eigen fouten maken. Ook al doet dat soms pijn, het hoort allemaal bij het leren loslaten dat je keer op keer opnieuw zult moeten doen!
Inspiratie voor dit stukje is onder meer de lezing door Arthur Japin, waar ik gisteren bij was. Een gedeelte van de lezing ging over zijn jeugd, die niet zo makkelijk was. Een gevoelig mens die openhartig over zijn gevoeligheid durft te praten. Dat vind ik echt heel moedig! En ja, ik heb zijn laatste boek, gesigneerd en wel. Graag wil ik dit delen.
Mam, het was erg interessant! Pap, gefeliciteerd en nog een fijne dag en groetjes van Arthur. Liefs.
Bij opvoeding gaat het om de balans. Het kind moet natuurlijk beschermt worden maar het moet ook de ruimte krijgen om zich te ontwikkelen.
BeantwoordenVerwijderen