....Ben je eindelijk begonnen met een blog, en dan blijkt dat heel veel mensen het erg op zichzelf betrekken. Zo was het niet precies bedoeld. Of toch ook weer wel. Maar het was vooral eerst bedoeld om mezelf uit te drukken.
Toch zie ik het wel als een compliment dat veel mensen de teksten op zichzelf vinden slaan, maar het gaat mij er vooral om er dingen uit te gooien die ik kwijt moet. Echt, serieus.
Feit blijft dat ik blijkbaar heel veel dingen van jaren geleden nog niet verwerkt had, en dat komt er dit jaar dus extra heftig uit. En dat moet en mag ook; anders zou ik echt het spoor bijster raken zeg maar.
In mijn eentje 3 kinderen grootgebracht dat is toch ook geen kattenpis. Gaat je niet in de koude kleren zitten. En dan ook nog dat eeuwige schuldgevoel dat je de kinderen laat opgroeien zonder vader.
Als ik dan wel eens vriend had een paar jaar geleden, als gescheiden vrouw, had ik meer last van hem dan dat het een steun was; hij zag dat zelf volgens mij niet eens in. Dus werd de last alleen maar nog zwaarder. En nu ik de laatste tijd meer ruimte voor mezelf wil, begrijpen de kinderen dat niet zo goed. Ze willen me nog steeds helemaal voor zichzelf en dat is soms echt heel vermoeiend. Ik wil mezelf weer terug!
Wat grappig, nu ontdek ik weer opnieuw de romanticus in mezelf......het type van kaarslicht en mooie film of muziek. Lekker samen eten, zonder stress of gedoe. Humor is hierbij ook heel belangrijk. (ik zou dit bijna kunnen plaatsen als zijnde een contactadvertentie?) Kwaliteit gaat het om, niet kwantiteit. De momenten die je samen hebt, moeten kloppen. Het gaat niet alleen om vele momenten samen.
Vooral geen stress, stress is onnodig. Stress hoort er niet te zijn in relaties met anderen.
Ik wil niemand die me deadlines oplegt, want ik bepaal mijn eigen deadlines, zowel zakelijk als prive. Zo, nu merk ik pas hoe vol ik zit van van alles! Mijn hoofd loopt over, dat wordt weer een schilderij vandaag waarschijnlijk......
Toch zie ik het wel als een compliment dat veel mensen de teksten op zichzelf vinden slaan, maar het gaat mij er vooral om er dingen uit te gooien die ik kwijt moet. Echt, serieus.
Feit blijft dat ik blijkbaar heel veel dingen van jaren geleden nog niet verwerkt had, en dat komt er dit jaar dus extra heftig uit. En dat moet en mag ook; anders zou ik echt het spoor bijster raken zeg maar.
In mijn eentje 3 kinderen grootgebracht dat is toch ook geen kattenpis. Gaat je niet in de koude kleren zitten. En dan ook nog dat eeuwige schuldgevoel dat je de kinderen laat opgroeien zonder vader.
Als ik dan wel eens vriend had een paar jaar geleden, als gescheiden vrouw, had ik meer last van hem dan dat het een steun was; hij zag dat zelf volgens mij niet eens in. Dus werd de last alleen maar nog zwaarder. En nu ik de laatste tijd meer ruimte voor mezelf wil, begrijpen de kinderen dat niet zo goed. Ze willen me nog steeds helemaal voor zichzelf en dat is soms echt heel vermoeiend. Ik wil mezelf weer terug!
Ook in een relatie wil ik genoeg tijd voor mezelf. Maar als we mekaar dan zien, wel echt aandacht voor elkaar hebben. Niet dat de een bezig is met iets heel anders dan de ander; dan leef je toch langs elkaar heen? Nee hoor, dat is niks voor mij. Dat voelt al snel als een sleur. Bijvoorbeeld 1 of 2 keer in de maand samen wat leuks gaan doen en ook regelmatigheid tijd voor tederheid en wat daar bij hoort.
Wat grappig, nu ontdek ik weer opnieuw de romanticus in mezelf......het type van kaarslicht en mooie film of muziek. Lekker samen eten, zonder stress of gedoe. Humor is hierbij ook heel belangrijk. (ik zou dit bijna kunnen plaatsen als zijnde een contactadvertentie?) Kwaliteit gaat het om, niet kwantiteit. De momenten die je samen hebt, moeten kloppen. Het gaat niet alleen om vele momenten samen.
Vooral geen stress, stress is onnodig. Stress hoort er niet te zijn in relaties met anderen.
Ik wil niemand die me deadlines oplegt, want ik bepaal mijn eigen deadlines, zowel zakelijk als prive. Zo, nu merk ik pas hoe vol ik zit van van alles! Mijn hoofd loopt over, dat wordt weer een schilderij vandaag waarschijnlijk......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten