Zoveel onbegrip......waarom? Jammer genoeg kom ik het op kleine schaal bijna dagelijks tegen in mijn eigen prive-leven, maar ik wil het toch vooral even hebben op onbegrip en onverdraagzaamheid op grote schaal.
We waren er al van op de hoogte dat er onbegrip was tussen man en vrouw, van onbegrip tussen verschillende geloven en culturen, pestgedrag van kinderen op school, en noem maar op. Maar dit geval van mishandeling van een scheidsrechter met de dood tot gevolg dat onlangs plaats vond, was wel zo schokkend, dat ik hier toch wat over wil delen.
De naar mijn idee oeverloze en zinloze discussies over hoe het is gekomen en hoe het toch mogelijk is geweest, vind ik slechts laffe pogingen om dit soort van goed te praten. Nee, de mensen die dit hebben gedaan, moeten zwaar gestraft worden. Dit gaat gewoon om doodslag namelijk. Ze moeten nooit meer worden toegelaten bij een voetbalwedstrijd, punt.
Geen excuus te bedenken dat dit soort gedrag op enige manier goed zou kunnen praten. Het zal je man of je vader toch zijn zeg, ga maar eens na hoe dat zou voelen.
Mensen die zoiets doen, ontbreekt het volledig aan respect en begrip. We moeten niet de voetballers of de ouders van de daders de schuld geven, nee de daders zelf zijn oud genoeg om te beseffen wat ze precies hebben gedaan en ze zullen de gevolgen daarvan zelf moeten dragen!
Het gaat hier om een vorm van ontspanning die sport toch is. Dat zou het ook moeten blijven, en de mensen die dat niet zo zien horen echt heel erg ver weg te blijven van welk voetbalveld dan ook. Ik vind het ook te triest voor woorden dat we dus eigenlijk uitgebreide beveiliging of politie zouden moeten hebben bij een sportwedstrijd.
Het zou niet nodig moeten zijn. Waar is het 'wij'-gevoel gebleven? Kent iemand dat gevoel nog, een gevoel van saamhorigheid? Noem me maar oubollig, maar ik vind dat iets dat niet meer dan normaal is! Of moet er eerst weer een hele grote ramp gebeuren in Nederland voordat dat gevoel er weer kan zijn? Ga toch weg, dat meen je toch niet? Tot die tijd heerst onbegrip, onverdraagzaamheid en egoisme.
In mijn eigen leven is het ook lange tijd vechten tegen de bierkaai geweest. Een moeilijk leven, financieel gezien, toch al zeker zo'n tien jaar. Beter willen, maar vaak de kans niet krijgen. Het was me niet gegund(door onbegrip, omdat mensen mij niet goed konden inschatten?). Talloze sollicitaties voor de 'betere' baan, maar toch in mindere en slecht betaalde baantjes blijven hangen dankzij al die afwijzingen. En dan van die mensen die niet snappen dat je niet al jaren een goede baan hebt met liefst natuurlijk bijbehorend huis en vakanties. Tja.......helaas moet je wel door iemand worden aangenomen, ik kan mezelf niet inhuren tenzij ik een eigen bedrijf ga starten.
Moet het dan toch echt maar zo ver komen? Ik ga nog een laatste poging doen in de vorm van een opleiding volgend jaar, levert dat niks op, dan ga ik voor mezelf beginnen. Met angst en beven, dat dan weer wel........
Misschien hoort dit laatste deel meer bij een volgend stukje, dat snel zal volgen. Gegroet!
We waren er al van op de hoogte dat er onbegrip was tussen man en vrouw, van onbegrip tussen verschillende geloven en culturen, pestgedrag van kinderen op school, en noem maar op. Maar dit geval van mishandeling van een scheidsrechter met de dood tot gevolg dat onlangs plaats vond, was wel zo schokkend, dat ik hier toch wat over wil delen.
De naar mijn idee oeverloze en zinloze discussies over hoe het is gekomen en hoe het toch mogelijk is geweest, vind ik slechts laffe pogingen om dit soort van goed te praten. Nee, de mensen die dit hebben gedaan, moeten zwaar gestraft worden. Dit gaat gewoon om doodslag namelijk. Ze moeten nooit meer worden toegelaten bij een voetbalwedstrijd, punt.
Geen excuus te bedenken dat dit soort gedrag op enige manier goed zou kunnen praten. Het zal je man of je vader toch zijn zeg, ga maar eens na hoe dat zou voelen.
Mensen die zoiets doen, ontbreekt het volledig aan respect en begrip. We moeten niet de voetballers of de ouders van de daders de schuld geven, nee de daders zelf zijn oud genoeg om te beseffen wat ze precies hebben gedaan en ze zullen de gevolgen daarvan zelf moeten dragen!
Het gaat hier om een vorm van ontspanning die sport toch is. Dat zou het ook moeten blijven, en de mensen die dat niet zo zien horen echt heel erg ver weg te blijven van welk voetbalveld dan ook. Ik vind het ook te triest voor woorden dat we dus eigenlijk uitgebreide beveiliging of politie zouden moeten hebben bij een sportwedstrijd.
Het zou niet nodig moeten zijn. Waar is het 'wij'-gevoel gebleven? Kent iemand dat gevoel nog, een gevoel van saamhorigheid? Noem me maar oubollig, maar ik vind dat iets dat niet meer dan normaal is! Of moet er eerst weer een hele grote ramp gebeuren in Nederland voordat dat gevoel er weer kan zijn? Ga toch weg, dat meen je toch niet? Tot die tijd heerst onbegrip, onverdraagzaamheid en egoisme.
In mijn eigen leven is het ook lange tijd vechten tegen de bierkaai geweest. Een moeilijk leven, financieel gezien, toch al zeker zo'n tien jaar. Beter willen, maar vaak de kans niet krijgen. Het was me niet gegund(door onbegrip, omdat mensen mij niet goed konden inschatten?). Talloze sollicitaties voor de 'betere' baan, maar toch in mindere en slecht betaalde baantjes blijven hangen dankzij al die afwijzingen. En dan van die mensen die niet snappen dat je niet al jaren een goede baan hebt met liefst natuurlijk bijbehorend huis en vakanties. Tja.......helaas moet je wel door iemand worden aangenomen, ik kan mezelf niet inhuren tenzij ik een eigen bedrijf ga starten.
Moet het dan toch echt maar zo ver komen? Ik ga nog een laatste poging doen in de vorm van een opleiding volgend jaar, levert dat niks op, dan ga ik voor mezelf beginnen. Met angst en beven, dat dan weer wel........
Misschien hoort dit laatste deel meer bij een volgend stukje, dat snel zal volgen. Gegroet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten