Deze blog gaat over verplichtingen. Over voortgestuwd worden in een richting die je zelf helemaal niet wil, geleefd worden en vooral over moe zijn daardoor.
Het moet nu maar eens stoppen. Ik wil gaan doen wat ik wil. Eindelijk durf ik en kijk ik niet meer naar hoe anderen mij beoordelen als ik dingen doe die men niet snapt. Bevrijding, lucht en ruimte, zo voelt het. Ik moet toegeven, nog steeds is het wel eng. Alsof ik het helemaal in mijn eentje moet doen. Maar feit is dat iedereen zijn zaakjes alleen moet opknappen, hoe lastig dat soms ook is.
De andere kant is natuurlijk wel, dat ik nu mezelf kan gaan ontdekken en mijn tijd niet meer hoef te verspillen aan me bezig houden met zaken die me hoegenaamd niet interesseren, ook niet uit beleefdheid naar de ander toe....
Maar nu......don't wanna miss another train! Ik ga mijn eigen route bepalen en wel heel snel......Nee, zie dit nu niet als een cliche of loze belofte. Nee, ik ga de strijd aan, de strijd met mezelf vooral. Want zoveel twijfels en onzekerheid hebben mijzelf jarenlang tegen gehouden. En dat is toch wel een periode van 15 jaar waar ik nu over praat. Logisch dat ik dit niet zomaar even in 1 week om kan gooien toch? Meer durven en doen, niet zoveel denken en piekeren meer.
Nog steeds kan ik helemaal niet goed zeggen dat iets me niet bevalt en ook mijn grenzen nog niet duidelijk aangeven. Ik ben inmiddels al wel veel beter geworden in het laten merken wat ik wel leuk vind en welke mensen ok zijn voor mij en ik zeg dat ook graag heel direct tegenwoordig! Want dat voelt zo ontzettend goed namelijk.
Bij deze blog hoop ik ook wat reacties te krijgen van anderen. Ik wil zo graag weten of dit voor mensen herkenbaar is of juist totaal niet.
Nog zit ik zelf wel met een enorme blokkade. Dit is echt als een gigantische berg voor mij. Ik ben nog steeds heel erg gevoelig voor kritiek van anderen. Daarna krijg ik een soort vluchtgedrag...... Net zoals wanneer ik het gevoel tegen iemand te horen zeggen 'ik hou van je', zelfs al voel ik dat het zo is. Doodeng........ Of wat te denken van zomaar uit je dak gaan op lekkere muziek waar anderen bij zijn? Kan ik nog steeds met moeite, zelfs al zijn die mensen bekenden van mij. Pffffff....... waarom doe ik toch in vredesnaam zo moeilijk dan? Vertel het me.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten